رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه میگوید: ما مهمترین صدمات را از تضعیف مشارکت مسؤولانه و متعهدانه مردم، بها ندادن به نظارت عمومى و کاهش سرمایه اعتماد عمومى مىخوریم.

سید مصطفی میرسلیم رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفتوگویی مشروح با فارس به موضوع مهندسی فرهنگی پرداخت که در ادامه میآید:
فارس: به مناسبت روز مهندسى شما اشاره کرده بودید به جایگاه مهندسى از نظر شناخت ظرفیت و قدر و اندازه ، و تشخیص حدود مقادیر و اندازه ها و معیارها، و همچنین مراعات نسبتها و تناسبها که جنبه زیبایى شناختى و تمدنى و هنرى دارد، و بالاخره توجه به دقتها از نظر عملکرد و دوام؛ بویژه تأکید کردید بر دانش زمان سنجى و اهتمام نسبت به قدرشناسى زمان، با این تعبیر از مهندسى آیا کاربرد آن را غیر از امور فنى، براى فرهنگ و سیاست و جامعه بجا مى دانید؟
میرسلیم: تعریف ویژگیهاى مهندسى که شما برخى از مهمترین عناوین آن را یادآورى کردید، به ما اجازه مىدهد در باره کاربردهاى غیر فنى آن نیز، از نظر فرهنگى و اجتماعى و سیاسى…. بحق امیدوار باشیم. موضوع مهندسى فرهنگى را مفصلاً شوراى عالى انقلاب فرهنگى بررسى کرده و خوشبختانه نتایج بررسى ها را نیز منتشر کرده است. از نظر سیاسى و اجتماعى هم مى توان از همان الگو استفاده کرد.
فارس: در فعالیت مهندسى چه نکاتى وجود دارد که قابلیت تعمیم کاربرد مفید و مؤثر آن را بوجود مى آورد؟
میرسلیم: این ویژگیها متعددند ولى در یک دستهبندى مىتوان آنها را به هفت مورد طراحى خلاصه کرد: ١- طراحى راهبرد، ٢- طراحى سیاست، ٣- طراحى برنامه، ٤- طراحى راه کار،٥- طراحى شیوه هاى اجرا، ٦- طراحى نظارت بر اجرا، ٧- بازنگرى بر طراحى با توجه به بازخوردها.
فارس: آیا مى توان این هفت بند را براى امور سیاسى اجتماعى بکار بست؟
میرسلیم: به نظر مىرسد که چنان کاربستى نه تنها مفید حتى لازم باشد؛ در مسائل سیاسى اجتماعى، مدیریت و خود مدیران بسیار مهمند ولى مهمتر از آنها نظام سیاسى اجتماعى و قوام آن است. مرحوم امام ، به عنوان بنیان گذار و معمار نظام جمهورى اسلامى، در دوران ده ساله پس از پیروزى انقلاب، قدم به قدم، تکلیف بسیارى از موارد را روشن کرد: طراحى راهبردى نظام بر حاکمیت انسان بر سرنوشت خویش به عنوان حقى الهى بنا نهاده شده است، حقى که نمى توان از انسان سلب کرد و نباید در خدمت منافع فرد یا گروه خاص قرارگیرد(اصل ٥٦). هر آنچه بخواهد این حضور مسئولانه مردم را زیر سؤال ببرد یا تضعیف کند و علامتى از استبداد یا خودکامگى داشته باشد مردود است و برعکس هر چه موجب تقویت حضور مردم و احساس مسئولیت آنها در سرنوشت اجتماعیشان شود و به مشارکت معنادار آنها بینجامد مطلوب است. این است مفهوم مردم سالارى و جمهورى.